per

مهارت های پذیرش و مهارت های تولیدی

Mark Ericsson / 28 Mar

چه چیزی مهمتر است: ورودی یا خروجی؟

ورودی در مقابل برونداد / مهارت های دریافتی در مقابل مهارت های تولیدی

در جامعه زبان آموزی آنلاین و دانشگاهی، کمی بحث در مورد اهمیت، اولویت و زمان انجام "خروجی" و میزان "ورودی" مورد نیاز وجود دارد. برخی از یادگیرندگان در تلاش برای داشتن یک سیستم کامل و تلاش برای استفاده موثر از زمان خود در حالی که در مورد "انجام درست آن" مضطرب و استرس هستند به جای اینکه فقط برای آن تلاش کنند، گرفتار می شوند.

در واقع، هر دو ورودی و خروجی در سفر مهم و مفید هستند. بنابراین، این وبلاگ با آنها به صورت توصیفی (نه تجویزی) و با لحنی تشویقی برخورد خواهد کرد.

مهارت های تولیدی چیست؟

تولید زبان به این معناست که شما آن را ایجاد می کنید. در جفت صحبت کردن و شنیدن، مهارت سازنده، صحبت کردن است. در جفت خواندن و نوشتن، مهارت سازنده، نوشتن است.

برای اکثریت مردم، هدف این است که بتوانند زبان تولید کنند، به ویژه در صحبت کردن. در محیط های دانشگاهی، یکی از اهداف فرعی شما ممکن است نوشتن مقاله های قوی باشد. در ارتباطات روزانه، توانایی پیدا کردن دوستان، از شما نیاز به تولید زبان دارد، چه در ارسال پیامک و پیام و چه در تعاملات رو در رو. توانایی بیان ایده ها و برقراری ارتباط موثر بر توسعه مهارت های سازنده شما متکی است.

مهارت های پذیرش چیست؟

اگر بخش فوق را خوانده اید، باید واضح باشد که خواندن و گوش دادن مهارت هایی هستند که در انتهای ارتباط قرار دارند. همانطور که در حال خواندن این وبلاگ هستید، در واقع در حال حاضر از مهارت های دریافتی خود استفاده می کنید. همین امر در مورد کاری که هنگام تماشای یک برنامه تلویزیونی انجام می دهید نیز صدق می کند. این مهارت ها روشی است که ما در زبان می گیریم.

چرا ورودی مهم است؟

یک نظریه معروف و محبوب در مورد زبان، فرضیه درک (ورودی) استفان کراشن است که بر اساس پنج فرضیه در مورد اکتساب، نظم طبیعی یادگیری، مفهوم مانیتور داخلی، فیلتر عاطفی و مفهوم قابل درک است. i+1) ورودی، که همگی با هم کار می‌کنند، زیرا اطلاعات بیشتر و بیشتری را جمع‌آوری می‌کنیم و دانش بصری زبان را به دست می‌آوریم. دریافت ورودی های زیاد و زیاد، به ویژه در سطحی که برای توانایی های ما مناسب است، در نهایت درک ما را افزایش می دهد و به روانی منجر می شود.

چرا خروجی مهم است؟

سواین (1985) و دیگران در طول سال‌ها با این استدلال که زبان‌آموزان برای پیشرفت کامل در یک زبان باید خود را وادار کنند که خروجی‌های قابل درک را بیان کنند، کسانی را که عمدتاً غوطه‌وری و ورودی را در اولویت قرار می‌دهند، عقب انداخته‌اند. با تولید زبان، می‌توانیم محدودیت‌های خودمان را در زبان متوجه و متوجه شویم تا بتوانیم روی آن‌ها کار کنیم.

تمرین خروجی همچنین به ما این امکان را می دهد که ذهن، زبان، انگشتان و غیره خود را تقویت کنیم. به عنوان مثال، برای خودم، شخصاً، من در زبان ژاپنی نسبتاً خوب پیشرفت کرده ام، اما هنوز متوجه می شوم که در حال یادگیری نحوه تایپ دقیق هستم، و این هنوز مدتی طول می کشد تا زبانم را گرم کنم و خودکار بودن و هر نوع روانی را توسعه دهم، حتی با عباراتی که به راحتی می توانم بشنوم.

تعامل کلیدی است!

در برخی موارد، لازم است که در زبان تعامل داشته باشیم.

- کار روی ورودی مهم است.

- کار بر روی خروجی مهم است.

- وقتی تعامل دارید، هر دو را انجام می دهید!

می توانید وقت خود را صرف کار بیشتر روی ورودی کنید. نیازی به عجله نیست و نیازی نیست که همیشه با زبان مقصد خود تعامل داشته باشید. راه‌های مختلفی برای استفاده از توانایی‌های دریافتی‌تان برای به دست آوردن پایه‌ای قوی وجود دارد، و دریافت اطلاعات زیاد و ورودی مطمئناً به شما درک گسترده و عمیقی از زبان دومتان می‌دهد.

با این حال، در نهایت باید فرصت هایی را برای خود فراهم کنید تا خروجی تولید کنید، اشتباه کنید و از اشتباهات خود درس بگیرید.

در نهایت، باید خود را به چالش بکشید تا بتوانید هر دو را همزمان انجام دهید – درک درونی جزئیات ظریف آنچه می شنوید در حین آماده شدن برای صحبت کردن، و درک آنچه می خوانید برای اظهار نظر یا پاسخ به سؤالات در مورد آن.

با خیال راحت از منابع ما برای تمرین مهارت‌های دریافتی خود (فلش کارت و فید خبری)، پیدا کردن معلمان و سخنرانان بومی برای تمرین گوش دادن و صحبت کردن، و شرکت در بحث، چه در چت متنی، چه در چت ویدیویی و صوتی، چه در فید خبری (آینده) ما استفاده کنید. !